Папиллома вирусты инфекция . 14 page

8. Шынайы (патологиялық) аменорея себебі болуы мүмкін:

1) гипотиреоз;

2) қыздық перденің атрезиясы;

3) тестикулярлы феминизация синдромы;

4) нервтік анорексия;

5) гипофиз аденомасы.

9. Эстроген-гестагендермен теріс сынама жүреді:

1) гипоталамикалық аменорея;

2) жатырлық аменорея;

3) гипофизарлы аменорея;

4) аналық бездік аменорея;

5) орталық генезді аменорея

10. ДЖҚК негізделген:

1) ГнРГ цирхориальды ырғағының бұзылысы

2) гонадотропиндер бөлінуімен шығарылуының бұзылысы

3) фолликулогенез процессінің бұзылысы

4) овуляции болмауы

5) субмукозды жатыр миомасы қосарланып жүрсе

11. Фолликулалардың персистенциясы негізделген:

1) 3 ай және одан жоғары аменорея

2) КПИ 30 % төмен

143. 3) е Екі фазалы базальдыі температурамен;

4) эндометриий гиперплазиясымен

5) іштің төменгі бөлігінің қатты ауырсынуы

12. Фолликулалардың атрезиясы негізделген:

1) монофазалы базальды температурамен;

2) КПИ 30 % төмен

3) 6 айдан және жоғары аменорея

4) айқын емес «қарашық» симптомы

5) эндометрий атрофиясы

13. ЮЖҚК негізгі қан тоқтату әдісі:

1) гемостатикалық схема бойынша КОК тағайындау

2) антигонадотропиндерді қолдану;

3)эстрогендердің жоғары дозада қолдану

4) жатыр кілегей қабатының қыру;

5) андрогендерді тағайындау

14. Эстрогендердің гемостатикалық әсер ету механизмі

1) эндометридің активті пролиферациясында;

2) эндометри секреторлы трансформациясында;

3)миометри тонусының жоғарылауы;

4) ФСГ өнімінің бөгетімен және ЛГ/ФСГ қалыпты араласуы;

5)эндометри бөлінуі.

15. Рецидивті ановуляторлы жатырлық қан кету кезінде байқалады:

1) темір-кистозды жатыр гиперплазиясы;

2) эндометрийдің атипиялық гиперплазиясы;

3) эндометри полипі;

4) жатыр мойнынң полипі;

5) аденокарцинома.

16.Репродуктивті кезеңде ДЖҚК рецидивінің алдын-алуы:

1) аралас эстроген-гестаген препараттары;

2) овуляция индукторлары;

3) «таза» гестагендер;

4) антигонадотропиндер;

5) циклды гормональды терапия.

17. ЕЦ ювенильді кезеңде реттеуге қолданады

1) КОК;

2) циклдық витаминотерапия;

3) циклдық гормональды терапия;

4) овуляция индукторы;

5) қалыптасқан физикалық факторлар және инерефлексотерапиясы.

18. ІлкіБіріншілік аменорея себебі болып табылады:

1) дене массасының жетіспеушілігі;

2) семіздік;

3) генетикалық негізде жатыр қынап аномалиясы;

4) генетикалық негізде бүйрек үсті безі қыртыстық андрогендер синтезінің бұзылысы.

144 5) балалық шағында вирусты инфекциямен өткен нәтижесінде гипоталамустықо-гипофизарлы жүйе функциясының бұзылысы.

19. СалдарлықЕкіншілік аменорея болуы мүмкін:

1) айқын дене массасының жетіспеушілігі;

2) жыныс органдарының туберкулез

3) психогенді стрессі;

4) босануда массивті қан кету;

5) гонадалар дисгенезиясы

20. Біріншілік Ілкі аменорея генезін анықтау нақтылау:

1) ішкі жыныс мүшелерінің УДЗ;

2) жыныс хроматинін және кариотипін анықтау,

3) функциональды гормональды сынама;

4) гонадалар биопсиясымен лапароскопия;

5) ХГЧ деңгейін анықтау.

21. Екіншілік Салдарлық аменорея генезін нақтылау үшін жүргізеді?

1) ішкі жыныс мүшелерінің УДЗ

2) бас және түрік ершігінің рентгенографиясы

3) гондалар биопсиясымен лапароскопия

4) қанда гонадотропин деңгейімен және жыныс гормонын анықтау

5) СА-125 және СА-19–9 анықтау деңгейі,

22. Прогестеронмен оң мәнді сынама негізделеді:

1) орталық генезді аменорея;

2) организмнің эстрогенге толық қанығуымен;

3) организмнің эстрогенге толық емес қанығуымен;

4) аменореяның жатрылық формасының болмауымен;

5) организмге прогестерон өнімінің жетіспеушілігімен.

Есептер

23. Науқас 15 жаста стационарға 3 ай етеккір кідірісінен кейін және 14 күн бойы жалғасуда, жыныс жолдарынан қанды бөліністерге шағымданады. Анамнезі бойынша:созылмалы тонзиллитпен жиі өршуімен ауырады.Қарау кезінде:тері қабаты ашық-қызғылт түсті, тамыр соғысы 80 рет минутына,ырғақты,АҚҚ 110/70 мм с.б.б, перифериялық қанда гемоглобин 90 г/л,гематокрит 30%,іші жұмсақ,ауырсынусыз.Гинекологиялық тексеріс: сыртқы жыныс мүшелері дұрыс дамыған,түктену әйел типті,қыздық пердесі бүтін. Ректоабдоминальды тексергенде жатыр қалыпты өлшемде, тығыз, ауырсынусыз, қосалқылары екі жақтанда ұлғаймаған, ауырсынусыз,жыныс жолдарынан қанды бөліністер, аздаған. Диагноз қандай? Емдеу жоспары қандай болады?

24. Әйелдер кеңесіне 49 жастағы науқас 1,5 ай келесі етеккір кідірісімен 8 күн бойы жыныс жолдарынан қанды бөліністерге шағымданады. Қынаптық тексерісте: жатыр мойны эрозияланған, жатыр қалыпты өлшемі,тығыз, қозғалмалы, ауырсынусыз, қосалқылары екі жақтанда ұлғаймаған, ауырсынусыз; күмбездері терең, Ббөліністері қанды, аз мөлшерде.Диагноз қандай? Емдеу жоспары қандай болады?

145.

4-ТАРАУ
Гинекологияда кездесетін нейрожүйке эндокриндік аурулардың сипаттамасы

4.1. 4.1Нейро жүйке эндокриндік синдромдар

Сабақтың мақсаты: «жүйке эндокриндік синдромдар» ауруларымен оқвп танысу және қандай аурулардың «НЭС» - қа жатқызатынын білу, олардың этилогиясы мен патогенезін, клиникалық белгілерін, алдын ала болжау және әрбір НЭС – тің емдеу әдістегі (ПМС, гиперпролактинамия, СПКЯ), адрегениталдық синдром (АГС) менопаузальдық кідірісалдындағы уақытта – этиологиясы, патогенезі, клиникалық белгілері және емдеу жолдары.

Студент білу керек: НЭС ауруына жататын болған жағдайда ол сол аурудың этиологиясын, патогенезін, алдын – ала болжауын және емдеу әдістерін.

Студент істей білу керек: аурудың шағымдарын білу, анамнез жинау, қосымша зерттеу жүргізу, ИМТ- – ны анықтау, дене құрылыстарындағы шаш мөлшерін Ferriman – Calwan шкаласы бойынша баллдық есеппен шығару. Гормоналдық зерттеудің нәтижесі бойынша зерттеуді жүргізу және басқа да кездесетін ауруларға байланысты ажыратпалы дифференциалдық анықтау жасау, емдеу тактикасын белгілеу.

Сабақты өткізетін орын: сабақ бөлмесі, гинекологиялық бөлімше і.

Қамтамасыз ету: кестелертаблицалар, презентация жасау, репродуктивтіың менструациялық кезеңдердегі негізгі дәрі- – дәрмектер.

Сабақты жүргізу жоспары:

- ұйымдастыру сұрақтары, тақырыпты белгілеудің негізі

- студенттердің негізгі білімдерін игеретіндігін бақылау

- сабақ бөлмесі. Компьютерлік прецентация арқылы олардың теориялық білімдерін жетілдіру

- гинекологиялық бөлімдердегі істелетін жұмыстар:

- екі- – үш ауруды осы тақырыпқа байланысты көрсету;

- аурудың тарихын талдау;

- оқу кабинетінде сабақты тұжырымдау, сұхбатқа жауап қайтару. Үйге тапсырма беру.

146. «НейроЖүйке эндокриндық синдром» терминің қалай түсінуге болады?

Гинекологияда НЭС- – қа жататын ауруға ол адамзаттың РС осінің функциясының не туған кездегі ақаулардың болуынан. Гипоталамус – гипофиз – аналық бездер реттеудің бұзылу салдарынан пайда болатын аурулар. НЭС әр уақытта ауру психо- – эмоциналдық, вегетативтік – тамырлар және эндокриндік алмастыру әсерлері мен өзгерістерін қабаттасып атқарады.

НЭС- – ке жататын ауруларға? оларға не жатақызылады:

- ПМС

- менопаузалық синдром (КС)

- Шихан синдромы (пангипро – гипофиздің некрозға шалдығуынан немесе оның (тармаңдайының, сонымен бірге босанғаннан кейінгі мезгілдегі гемоциркуляцияның бұзылысынан).

- гиперпролактинемиялық

- СПКЯ

- аналық бездердің резистенттық синдромы

- постовфиоэктолический [U15] синдром

- АГС (бүйрек бездерінің туған кездегі дисфункциясының салдарынан)

Нервтік -эндокринды –ік аурулар патогенезі қандай?

Барлық НЭС пайда болу және асқыну себептері негізінен орталық нервтік жүйелердің РС бөлімдерінің бұзылысы болады. Бұған себеп нервтік медиатоздық айналу негізінен (олардың мөлерінің көбейуінен немесе тұрақтылықтың өзнеруінен) гипоталамустық рилизинтік өзгешеліктерге ұшырауынан (негізінен гонадоли) және аденогипофиздік гормондардың (негізінен ЛГ, ФСГ және ПРЛ) осылардың бірлесіп бұзылуынан болады.

Нейроэндокриндық синдромдардың негізгі пайда болу ерекшеліктері

НЭС аурулардың клиникалық ерекшеліктері бастағы ми құрылыстарының спейтозылық немесе интенсивтік өзгерістерінен байқалады. Мысалы, лимбалық құрылыстарының бұзылған кезінде психоэмоционалдық өзгерістері болады, ал гипоталамус пен мидың диэнцефальных бөлшектеріне өзгерістер болған кезде, вегативті – қан талшықтары мен эндокриндік – айналудың бұзылғандығы байқалады.

НЭС аурулары гинекологиялық ауруларға негізінен РС функциясының бұзылуынан пайда болады. РС функцияның клиниканың байқалуы гипоталамо – гипофизаға бездерінің қызметтерінің бұзылуынан және аурудың ұзақтығынан әсерінен болады. НЭС – ке себептері МУ бұзылунан, салмақтылықтың артықшылығынан және гипертрихоз не тир, НФЛ немесе ановуляция, бедеулік және екі қабаттылықтың сақталмауынан болады.

Нейроэндокриндық синдромдарды анықтауда негізі: қандай зерттеу әдістері болады?

НЭС – тің анықтауда ен б. РС – тің бұзылуынан анықталады. НЭС – ті анықтаған кезде ауруды жан – жақты талдау, обьективті қарау, лабораториялық зерттеулері, гормондық зерттеулер мен функциялық зерттеуді, УДЗ, ЭЭГ, Эхоэнцефалоскопия, МРТ не бастағы мидық КТ арқылы.

Алдын – ала менструалдық синдром.

ПМС дегеніміз не?

ПСМ – бұл күрделі сиптоматикалық және тұрақты кездесетің, алдын – ала менструалды күндердің кезінде және вегетативтік – қан айналымдарының және эндокриндік айналымдардың бұзылуынан болады. Негізінен ПМС менструалдық циклға 2 – 10 күн қалғанда пайда болады және менструация күндерінің бастапқы не алғашқы күндерінде тоқталады.

ПМС – тің қандай патологиялық ерекшеліктері болады?

ПМС негізінен әйелдердің тұрақты овуляторлық циклі барларында болады. ПМС – тің алғашқа байқалуы негізінен жыныстық бездердегі: гормондарынан нейромодуляторының мөлшері емес, негізінен ЦНС – тың айналуының МЦ кезеңдеріне байланысты болады.

Жыныстық стероидтқа (эстрогенді, тестостронды және прогестерозды) ЦНС – қа тек қана орталық нерв жүйесі арқылы әйелдерді репродуктивтік функциясы емес және де олардың лимфа бөлшектері арқылы олардың көңіл күйі және эмоциясына әсер етеді.

Эстрогендері негізінен сероидың, норадренергиялықжәне онкодтық рецепторлар арқылы винталық және көңіл күйдің жақсылығына әсер етеді.

Прогестерон өздерінің активті метаболиттері арқылы ГАМК – эртилік механизмдеріне седативтік әсер беру арқылытлютейндік фазасы арқылы депрессиялық әсеріне апарады.

147.ПМС – тың дамуына әсер ететіндер:

- жыныстық стероидтардың айналуының бұзылуынан

- РС – тың орталық звеноларының бұзылу әсерінен

- ренин – ангиотензин – альдостерондық жүйесінің активтілігінен

- гиперпролактинемия

- минеральды кортикоидтардың айналымының бұзылуынан

- простатландиндердің көп мөлшерде пайда болуынан

- эндогенді опиодтың пептидтердің мөлшерінің азаюынан

- биогендік аминдердің және адам денесіндегі хроно биологиялық ритмдердің бұзылуынан

- нейробиологиялық және генетикалық қасиеттерінің психовегетативтік әсерлерге бейімділігінен

- иммундық системаның функциясының бұзылуынан

Осылардың себебінен МИ – тің екінші фазасы кезінде нейротрансмиттердің бөлінуі бұзылады осының әсерінен мидың серотониндік, катехоламиндік, ГАМК – эргиялық және опиодттық құбылыстардың активтілігіне соқтырады. Осылай психоэмоционалдық, сомативтік жағымсыздыққа және табиғи құбылыстардың әсерлері ықпал жасайды.

Эстрогендердің ісіктердің циклына қандай әсері болады?

Көпшілік жағдайда ПМС симптомдарының пайда болуын адам денесіне сұйықтың жиналғандығынан болады деп есептейді, бірақта ренин – ангиотензин – альдостерондық циклдың активтігі дәл анықталмаған. Белгілі болған, прогестеронның натрийді денеде кідіретіндігі, бұл жағдай денеге ісік әкеледі, бірақта прогестрон аз болса ол жағдайда денеге сұйықтың жиналуы болады. Әдетте, эстрогендер альдостеронды дамуына әсер етеді, сондықтан натрий су алмасуының бұзылуы болады.

ПМС пайда болуы жөнінде қандай теориялық негіздер бар?

ПМС – тың патогенезі күрделі және тыңғылықты зерттелмеген, сондықтан бұл жөнінде көптеген теориялардың мәні осында. Көптеген жағдайда психосоматикалық теориялардың жақтастары ПМС – тың дамуына байланысуы көбірек кездеседі. Әдетте олар, соматикалық факторларды алғашқы орынға, ал психикалық факторларды биологиялық өзгерістермен гормоналдық статустың бұзылуымен байланыстырады. Және деСонымен қатар, аллергиялық теория да кездеседі, оның негізі ПГС – тың себебі эндогендік прогестеронға жоғарғы тәуелділіктен деп есептейді.

Соңғы жылдары ПМС патогенезіне жоғарғы орында ПРЛ жатқызылады. ПРЛ – ді көптеген гормондардың алдыңғы модуляторы есебінде альдестерон және антидиуреттік құрамына натрий тұзын кідіртетін, вазопрессиннің ықпалынан деп есептейді.

ПМС – тың пайда болуын теория жүзінде протагландиндердің рөлімен байланыстырады, бұл жағдайда оның синтезңн мидың, сүт бездерінің, асқазан – ішек жолдарының, бүйрек ауруларына және де РС кейбірі ПМС симптомдарына, яғни депрессияға ұшырау, қозғыштыққа, нервтілікке, мастапияға, асқазаннан төмен ауруға метеоризмге, дененің жоғарғы температурасына, Е, простагланның аздығы аффектілік жағымсыздыққа әкелуі мүмкін.

148. Тамақтың құрамында жеткіліксіз майлар қышқылының және де магнидің, В6 витаминінің, аскорбин қышөылының және де цинктың жетіспеуі ПМС – тың генездік рөліне, осы көрсеткен факторлардың тамақта аз мөлшерде болуы простагландин Е, синтезінің бұзылуына соқтырады. Сондықтан, ПМС орталық нервтік жүйесінің кейбір бөлімдеріндегі функциялық бұзылуынан, әйелдер туған кезде не бертін пайда болған гипоталамо – гипофизарлық жүйнің жарықсыздығынан пайда болады. ПМС – тың кейбір формаларының пайда болуы гипоталамусқа және лимбико – ретикулярлық комплекстерін әртүрлі патологиялық процестердің және де әртүрлі биохимиялық процестердің бұзылу әсерінен болады.

ПМС – тың клиникалық белгілері

ПМС – тың клиникалық белгісі әртүрлі түрде кездеседі. ПМС – тың әртүрлі симптомдарын клиникалық белгісіне байланысты оның бес түрі кездеседі: эмоциональ, аффективті,ісіктену, цефалгиялық, кризистік және ретсіздік. Соңғы жылдары ПМС – тың классикалық формдарының ішінде ерекше ауыр формасын – менструация алды дисфорлық бұзылуын жатқызады. Бұл циклдық құбылыс әйелдердің менструальдық уақытына бірнеше күн қалғанда пайда болып, оның бір қалыпты өмірдегі көңіл күйінің және еңбек қабілетінің төмендеуіне әсер етеді. Менструация алды кезеңнің дисфорикалық қолайсыздықтың әйелдердің 4% кездеседі, бұл синдромды кіші психикалық аурулар тобына жатқызады.

ПМС- – тың қандай стадиясын бөледі?

ПМС үш сатыстадиясын жатқызады: компенсирлік, субкомпенсирлік және декомпенсирленген. Компенсирлік сатадиясында аурулардың сиптомы көп жылуды бөлуі үдейді, тек мидың екінші фазасында байқалады, менструация кезінде тоқталалды.

Субкомпенгенді стадиясында ауру жылдар бойы ауыр өтіледі, ПМС – тың симптомы тек менстрация аяқталған кезде жақтайды.

Декомпенсирлік стадия кезінде ПМС – тың симптомы менструалдық циклдың аяқталған кезінен бірнеше күнге созылады, ал «ашық» аралықтар аяқталған кезбен және симптомдардың пайда болған аралықтарында біртіндеп қысқара бастайды.

149. ПМС – -тың эмоционалды- – аффекті түрі қандай клиникалық белгілермен айқындалады?

ПМС- – тың эмоциональдіы – аффективтік формасы көпшілік жағдайда мынандай симптомдармен: абыржушылық, депрессия, әлсіздік, жылаушылық, агрессивті байқалады. Көпшілік жағдайда, ауруда көп байқалмайтындарға атауға олардың дыбысқа және иіске ерекше әсерліктері, қолдың ұйуы, метеоризм, сүт бездерінің қабынуы жатады. Егерде жас әйелдерде ПМС кезінде депрессия көбірек болса, ол өтпелі кезеңде көбірек жағдайда агрессивтік және ерекше құбылушылық байқалады.

ПМС- – тың ісік формасы кезінде қандай клиникалық белгілер болады?

Аурудың ісік шалған ПМС формасы көбінде негізінен аналық бездердің ұлғаюы мен ауырғандағы, беттің, аяқтың, қол саусақтарының ісінуі, іштің кебуі, әлсіздік, терісінің қышынуы, иіске жоғары сезімділік болады. ПМС- – тың екінші фазасы кезінде көптеген ауруларда денеде сұйықтық 500 – 700 мл дейін жиналуы, қалыпты диурез кезінде денеде: ісіктің болуы байқалады. ПМС – тың ісіктік формасы кезінде белгілі симптомдарды: мазасыздық, әлсіздік, терлеу.

ПМС- – тың цефалгиялық формасы кезінде қандай клиникалық белгілері болады?

Аурудың цефалгиялық ПМС формасы кезінде бас ауруы, құсық белгілері, жүрек айну, дыбыс пен иіске жоғары сезімділік, бастың айналуы байқалады науқстардың үштен бірінен депрессия, жүрек тұсының шаншуы, терлеу, қолдың ұйуы, сүт бездерінің қабынуы, тұраұты диурез кезінде денеде ісіктің сақталуы байқалады.

ПМС – тың цефалгиялық формасы кезінде бас ауруының ерекшелігі оның пульстің жоғалуы мен самай тұсының ауруы (жұлқытуы), көз алмасының иррадиациясы байқалады.

Әйелдерде бұл кезеңде көз алмасына қысымшылықтың байқалады, көздің ісінуі кездеседі. Бастың ауруы жүректің айнуымен, құсудың белгілерімен байқалады. Бұл кезде қан қысымы тұрақтылық жағдайда болады.

ПМС- – тың криздік формасы кезінде қандай клиникалық белгілер байқалады?

ПМС – тың криздік формасы ауыр пароксизмалдық өзгерістері кезінде «үрейліктің қозуы» (синоним – симпатоадреналагиялық кризтердің әсерінен байқалады. Пациентте ойламаған жерден үрейленушілік, қорқыныштылық, мазасыздандырады.

Әдетте, паникалық шабуыл кезінде кеудені керушілік, жүрістің кідірістігі немесе тахикардия, жүректің соғысының ұлғаюы, кардиал гияға, парестезиямаға, аяқ – қолдың ұйуы, қан қысымының жоғарлауы, тоңғақтық, «ауаның жетіспеуі», соңынан жиі және ұзақ дәреттің болуы байқалады. Кейбір әйелдерде, тіпті систологиялық қысымның аз көтерілуінің өзі (10-20 мм.рт.ст алғашқы санынан) дерттің қозуына көп жағдайда кешкісін және түнгі кезеңде қоздырады.

ПМС- – тың қандай типтік емес формалары кездеседі?

Типтік емес формалары кезінде байқалатыны:

- гипермикалық (цикликалық субфебрилитет – аурудың қозуының белгілерінің жоқтығы);

- гиперсомникалық (күндізгі циклдық ұйқы);

- циклдық аллергиялық реакция (квинкелік ісікке дейін);

-жаралық гингивит және стоматит;

- циклдық иридоциклит (көздің сыртқы қабатының қабынуы мен цилиардық дененіңқабынуы);

150.ПМС- – тың әртүрлі жас кезеңдеріндегі жиі және ауыр кезеңдңрінің клиникалық белгілері?

Көп жағдайда эмоциональды- – аффектілік формасы 16 – 19 және 25 – 34 жас аралығында, ісіктік формасы 20 – 24 және 35 – 39 жастарда, кристік және цефалогиялық формасы 40 – 47 жастар аралығында кездеседі.

ПМС- – тың диагностикасы немен негізделеді?

ПМС- – тың диагностикалық негізделуі оның қатарынан МЦ екі рет симптомының кезеңдерінен, бірқалыпты күндегі өмірдің бұзылуымен және оның санасының төмендеуіне байланысты.

ПМС диагнозын анықтау үшін төмендегідей симптомдардың әлде - көңілдің бұзылуы;

- мазасыздызану және қобалжу;

- эмоционалдық тұрақсыздық;

- ерегестік және тықыршулық;

- күнделікті өмірде мағынасыздық;

Верификациялық диагнозды анықтау үшін ең кемі 5 симптом болуы керек. Қосымша ескерілетіні: концентрацияның азаюы, ұйқышылдық, шаршау, тәбеттің төмендеуі, дененің ауырлығы, сүт бездерінің қабынуы, ісіктің пайда болуы, бас ауруы т.б..

Верификациялық циклды және спектрлік клиникалық симптомдарды анықтау кезінде міндетті түрде соңғы 2 – 3 МЦ кезінде кезекті сұрастыруды ұйымдастыру керек. Бұл сұрақтар кезінде күнделікті аурудың симптомдары, оның қорытындысы пациенттік 3 (үштік) шкаласы бойынша мәліметтенеді.

ПМС- – тың эмоциональдық – аффектік, ісіктік, цефалгиялық және кризистік формаларында қандай қосымша зерттеулер пайдалынады?

Эмоциональды – аффективті форма кезінде міндетті түрде бастың рентген суреті, ЭЭГ және қалқанша бездің функциясые анықтау:

• Әртүрлі мамандардың (невролог, психиатр, эндокринолог) тұжырымдары.

Ісіктің формасы кезінде дәреттің екі фазасы кезінде 3 – 4 күн қатарынан дәреттің мөлшерін анықтау, маммографиялық анықтау (менструалдық бастапқы кезеңінен 7 – 10 күн аралығында) және бүйректің (бөтекегнің) бөлу функциясын (қандағы азоттың, мочевинаныңнесепнәрдің, кретининді т.б.) анықтау.

Ескерілетіні, қалыпты жағдайда 300 – 400 мл сұйық ішкен судан артық бөлінеді.

Цефалгиялық форма кезінде бастың, омыртқаның седалдық және мойын бөлімдерінің рентгендік суреттемелері, ЭЭГ, реоэнцефалография, прогестерон және ПРЛ фаза кезінде. Невролог пен көз дәрігерінің тұжырымдамалары (көздің ұясының және периферикалық көру қабілетін анықтау).

Кризистік формада дәреттің менстрациялық бастапқы кезеңінен 5 – 8 және 20 – 22 күндері мөлшерін анықтау, қан қысымының динамикалық өлшемдері, эстроген мөлшері, МЦ екі фазасы кезінде прогестерон мен ПРЛ мөлшері, ЭЭГ және реоэнцефалография, МРТ немесе бастың КТ, қандағы және зәрдегі катехоламиндердің мөлшері (дифференциалдық феохромоцитолдық анықтау), УЗИДЗ, бүйрек безінің МРТ- – сы немесе КТ, невролог пен терапевтің тұжырымдамасы.