Главная Случайная страница


Полезное:

Как сделать разговор полезным и приятным Как сделать объемную звезду своими руками Как сделать то, что делать не хочется? Как сделать погремушку Как сделать так чтобы женщины сами знакомились с вами Как сделать идею коммерческой Как сделать хорошую растяжку ног? Как сделать наш разум здоровым? Как сделать, чтобы люди обманывали меньше Вопрос 4. Как сделать так, чтобы вас уважали и ценили? Как сделать лучше себе и другим людям Как сделать свидание интересным?


Категории:

АрхитектураАстрономияБиологияГеографияГеологияИнформатикаИскусствоИсторияКулинарияКультураМаркетингМатематикаМедицинаМенеджментОхрана трудаПравоПроизводствоПсихологияРелигияСоциологияСпортТехникаФизикаФилософияХимияЭкологияЭкономикаЭлектроника






Клиникалық көрінісі және диагностикасы





ЖА клиникалық көрінісі аурудың түріне, құрт тәрізді өсіндінің орналасуына, асқынулардың бар-жоқтығына және науқастың қорғаныс қабілетіне байланысты әр қилылығымен сипатталады.

Ауру сезімі ЖА негізгі және тұрақты белгісі болып есептеледі. Ауру әдетте жедел түрде, аяқ астынан басталады. ЖА типтік ағымы кезінде ауру сезімі эпигастрий аймағынан, кіндік айналасынан басталады, аурудың әрі қарай дамуына байланысты, 2-3 сағаттан кейін ауру сезімі оң жақ мықын аймағына ығысып, сол жерде тұрақталады (Кохер-Волкович және Кюммель симптомдары). Құрт тәрізді өсіндінің орналасуына байланысты ауру сезімі іштің кез-келген аймағында анықталуы мүмкін. Мысалы, өсінді жамбас қуысында орналасқан жағдайда ауру сезімі іштің төменгі бөлігінде, ретроцекалды және ретроперитониалды орналасуы кезінде – бел аймағында, жоғары орналасқан кезде – оң жақ қабырға астында анықталады және т.б.

Ауру сезімінің сипаты аурудың түріне байланысты болады. Катаралды аппендицит кезінде іштің аздап ауырғаны байқалады, флегмонозды түрінде – ауру сезімі интенсивті болады, ал құрт тәрізді өсіндінің эмпиемасы кезінде ауру сезімі өзінің күштілігімен және солқылдап ауруымен сипатталады. Ал өсіндінің дестркциясы (гангренасы) кезінде, рецепторлардың өлуіне байланысты, ауру сезімі бәсеңдейді. Қабыну процесінің прогрессивті түрде дамуы кезінде және диффузды немесе жайылмалы перитониттің дамуына байланысты ауру сезімінің белгілі бір локализациясы болмайды, ауру сезімінің анықталу аймағы ұлғайады және іштің барлық жерінде анықталуы мүмкін.

Ауру басталған кезде науқастардың жүрегі айнып, кейбір жағдайларда бір- немесе екі рет құсады, ол рефлекторлы түрде болады.

Ішек парезіне байлансыты ауру басталған сәттен бастап науқастарда үлкен дәрет болмайды, алайда құрт тәрізді өсінді жамбас қуысында орналасқан кезде, тік ішектің тітіркенуіне байланысты, іштің өтуі мүмкін.

Дене температурасы әдетте субфебрильді көрсеткіштерге дейін көтеріледі (37,2-37,80С), кейде дене дірілімен қатар байқалады.

^Объективті түрде қарау кезінде науқастардың жалпы жағдайы қанағаттанарлық болатынын айта кету керек, бірақ ауру әрі қарай прогрессивті түрде дамыған кезде және асқынулар пайда болған кезде науқастардың жағдайы нашарлайды. Басқа хирургиялық аурулары бар науқастармен салыстырғанда ЖА ауырған науқастар төсекте ыңғайлы қалып іздемей-ақ тыныш шақасынан немесе оң жақ қырында жатады, мәжбүрлі қалыпта болмайды.

Әлсіздік, тәбетінің төмендеуі сияқты жалпы симптомдар да кездеседі. Ішті қарау кезінде оң жақ мықын аймағы тыныс алудан қалып отырады немесе мүлде қатыспайды.

Беткей және салыстырмалы пальпация кезінде оң жақ мықын аймағындағы бұлшық еттің қатайғаны (defans musculare) анықталады. Терең пальпация кезінде қабыну процесінің шектелгенін және инфильтраттың бар-жоқтығын анықтауға мүмкіндік береді.

ЖА негізгі симптомдары: ^ Кохер-Волкович, Кюммель, Ровзинг, Раздольский, Образцов, Ситковский, Бартомье-Михельсон, Щеткин-Блюмберг және Воскресенский.

Құрт тәрізді өсінді төмен орналасқан жағдайда (жамбас қуысында) ректалды немесе вагиналды зерттеулердің, қолтықасты мен тік ішек температураларын өлшеудің диагностика үшін маңызы зор. Егер екеуінің температураларының арасында 1 градус өзгеріс болса, өсіндінің жамбас қуысында орналасқаны жөнінде ойлауға болады (Маделунгсимптомы).

Лабораторлық зерттеулерден ЖА диагностикасы үшін жалпы қан және жалпы зәр талдаулары міндетті түрде жасалуы тиіс. ЖА кезінде лейкоцитоз және лейкоцитарлық формуланың солға ығысуы, аурудың соңғы сатыларында – ЭТЖ артқаны байқалады. Құрт тәрізді өсіндідегі патологиялық процестің сипатына байланысты лейкоцитоз аздаған (8-10 мың) немесе айтарлықтай (14-20 мың) болады. Лейкоцитарлық формуланың солға қарай ығысуы қабыну процесінің тереңдігін көрсетеді.

ЖА кезіндегі зәр талдауындағы патологиялық өзгерістер (белок, пиурия, микрогематурия және т.б.) өсінді ретроцекалды, ретроперитониалды немесе жамбас қуысында орналасқан кезде пайда болуы мүмкін, сонымен қатар зәр талдауы зәр шығару жолдары мүшелерінің ауруларын нақтылауға және жоққа шығаруға мүмкіндік береді.

ЖА қиын жағдайлары кезінде аурудың клиникалық көрінісімен қатар құрал-аспатық зерттеу әдістері де маңызды рөл атқарады: құрсақ қуысының УДЗ әдісі, лапароскопия.

^ЖА ағымының балаларда, қартайған және кәрі адамдарда, сонымен қатар жүкті әйелдерде өз ерекшеліктері болады.

Аурудың типтік ағымы кезінде ЖА анықтау көптеген жағдайларда қиындықтар туғызбайды. Алайда, ЖА атипті ағымы да байқалады, ол өсіндінің орналасуына, аурудың басталу уақытына, асқынулардың бар-жоқтығына, науқастардың жасына, жынысына, сонымен қатар жеке ерекшеліктеріне байланысты болады.

Бүгінгі күнге дейін ауруханаға дейінгі және госпиталды кезеңдерде диагностикалық қателіктер көптеп жіберіледі. Сол себептен И.Л. Ротковтың «Диагностические и тактические ошибки при остром аппендиците» (1980, 1988) деген кітабы бекерге шыққан жоқ.

^ЖА ажыратпа диагнозы төмендегідей аурулармен жүргізілуі тиіс: асзан мен он екі ішектің перфоративті ойық жарасы, жедел холецистит, жедел панкреатит, ішектің жедел түйілуі, жедел оңжақты аднексит, жатырлықемес (түтікті) жүктілік, зәртас ауруы, оңжақтық плевропневмония, миокард инфарктісінің абдоминалды түрі, мезентериалды тамырлардың тромбозы, Крон ауруы, Меккель дивертикулиті, жедел ішек инфекциясы және басқ.

Емі: «Жедел аппендицит» деп қойылған диагноз шұғыл операцияға – аппендэктомиға абсолютті көрсеткіш болып табылады. ЖА кезінде операция жергілікті инфильтрациялық анестезиямен жасалынады, ол үшін оң жақ мықын аймағында Мак-Бурней нүктесінен өтетін Волкович-Дьяконов кесілімі қолданылады. Жалпы жансыздандыруды қолдану көрсеткіштері: 15 жасқа дейінгі балалар, психикалық аурулары бар науқастар, эмоционалды лабильді пациенттер, ЖА перитонитпен асқынулары және операция кезіндегі кездесетін қиындықтарды алдын ала болжау (құрсақ қуысындағы жабыспа процесі, теріасты клетчаткасының айтарлықтай дамуы және т.б.).

^Операцияданкейінгі асқынулар: Операциялық жараның инфильтраты мен іріңдеуі, лигатуралық жыланкөздер, құрсақ қабырғасындағы жарадан қан кету. Ішектің түйілуі, құрсақ қуысындағы қан кету, құрт тәрізді өсінді қалдығындағы тігістің шешіліп кетуі, перитонит сияқты асқвнулар сирек кездеседі.

Геморрой — геморрой түйіндерінің патологиялық өзгерістерінің әрқилы клиникалық көріністерін (қан кету, ішкі түйінінің түсуі, сыртқы түйіндердің тромбозы және ісінуі, олардың өлеттенуі,т.б.) атайды. Халық ішінде көтеу ауруы деп те аталып жүр. —Аурудың негізінде артериалдық веналық қан айналымға ие, тік ішектің соңғы бөлімінің шырышты қабаты астында орналасқан қуысты (эректилбді) денелердің аурулары жатады. Аурудың пайда болуына септігін тигізетін себептер: —-адамның тік жүруі, —-тамақтану екекшеліктері, —-арақ ішу, -отырықты жұмыс, —-гиподинамия, т.б. —-дәмді және ащы тағамдарды шектен тыс мол жеу, —-анальдық аймақтың гигиенасын сақтамау —-ретсіз жыныстық қатынастарда болу сияқты т.б факторлар әсер етеді. — ЖІКТЕЛУІ: Ағымына қарай: -Жіті -Созылмалы Түйіндердің орналасуына қарай: -сыртқы -ішкі -аралас Ауырлық дәрежесіне байланысты: -жеңіл -орташа -ауыр -Біріншілік -Екіншілік (пайда болуы портальдық гипертензия, ісіктер, кіші жамбас қуысы веналарының флеботромбозы сияқты ауруларға байланысты) —-Жеңіл дәрежеде түйіндер шамалы қабынады, тромбозға ұшырап, қан кетуі мүмкін, ауырсыну сезімі айтарлықтай күшті болмайды, сыртқа шығып кеткен түйін өз бетінше орнына келеді. —-Орташа дәрежеде перианальдық тері мен түйіндер қабынған және қатты ісінген, шығып кеткен түйіндер өз бетінше қалпына келмейді, тромбозданып қан кетеді.Науқас жағдайы бұзылып, дене қызуы көтеріледі, әлсіздік, мазасыздық пайда болады, тәбеті нашарлайды. —-Ауыр дәрежеде — сыртқы шыққан ішкі түйіндер қысылады, өліттенеді немесе іріңдейді.Дене қызуы жоғары көрсеткіштерге дейін көтеріліп, науқас қалшылдайды.Ауырсыну сезімі тек анус аймағында ғана емес, тік ішекте, тіпті іште болуы мүмкін, өздігінен дәрет сындыра алмайды. КЛИНИКАЛЫҚ КӨРІНІСТЕРІ Науқастың негізгі шағымдары: —ауырсыну геморрой түйіннің аурудың асқыну кезінде, қысылып және жіті қабынып анустан шығып тұрғандығымен байланысты болады. —қан кету тамшы түрінде не қан жолағынан бастап құйылып ағуға дейін барады. Бұл шағымдар дефекациямен байланысты болатын тік ішектің керілу, артқы тесіктің қышуы сияқты, қан кетудің алдында болатын симптомдармен бірге кездеседі. Қан кету, әдетте бірнеше ай немесе жылдар бойы ауыратын науқастарда анықталады. Жиі қан кету анемияны дамытады.

Ақпарат көзі: http://kazmedic.kz/archives/436 Материал көшіргенде, KazMedic.kz сайтына сілтеме міндетті

-Артқы тесік аймағын қарағанда үлкейген, солған немесе қатайған және қабынған геморрой түйіндерін анықтауға болады (3,7 және 11сағаттарда). Бұл тік ішектің қуысты денелерінің диффузды түрде орналасқанын сипаттайды. Геморройдың ішкі және сыртқы түйіндері болады. Ішкі түйіндер тұт ағашының жидегіне ұқсас болып, жеңіл қанағыш келеді. Олар науқас күшенгенде және ұлғайғанда томпайып, сыртқа шығып кетеді. Тік ішектің шырышты қабатының шығуы аурудың келесі, ауырлау сатысына өткендігінің белгісі саналады. Аурудың даму сатылары: Бірінші сатыда анус аймағында солғын түйіндер анықталады, олар дефекация кезде күшенгенде ұлғаяды, тұт жидегіне ұқсайды, қан кету айқын болмайды, анустың қабынуы мен қышуы сирек(жылына 2-3рет), сфинктердің бітегіштік қасиеті бұзылмаған. Екінші сатыда — дефекация кезінде шамалы қанап тұрған геморой түйіндерін сыртқа шығып тұрғанын көруге болады. Тромбоз белгілері анықталады,шыққан түйіндер өздігінше келмейді, белсенді түрде қан кетіп тұрады.Асқыну ай сайын қайталанып тұрады, артқы тесіктің қышуы айқын, сфинтерінің тонусы әлсіреген. Үшінші сатыда — күшенгенде, жұмыс істегенде,тік тұрғанда геморой түйіндері мен тік ішектің шырышты қабатының түсіп кетуі байқалады. Олар өздігінше орнына келмейді, қан кету тұрақты,кейде ауыр анемия дамуы мүмкін, сфинктердің бекіту қызметінің қарқынды түрде нашарлап, газдар мен нәжісті ұстай алмағандықтан науқастың психо-эмоциональдық ой-өрісінің бұзылуын анықтауға болады. ЗЕРТТЕУ ӘДІСТЕРІ -Саусақпен зерттеу кезінде аналық каналда геморрой түйіндерін анықтауға болады. Асқыну кезінде олар қатайған және қатты ауыратын болады. Ұзақ уақыттан кейін ауырып жүрген науқастарда тік ішектің шырышты қабатының бітегіш аппаратының тонусының әлсіздігі байқалады. -Ректоманоскопия жасау керек. Ол аурудың түрі мен даму сатысын және тік ішектің басқа ауруларын анықтауға мүмкіндік береді. Анаскоп құралы Ректоскоп АУРУДЫҢ АСҚЫНУЫ: —-Сыртқы геморрой түйіндерінің тромбозы. Диетаны бұзғаннан немесе ауыр жұмыс атқарғаннан кейін пайда болады. —-Ішкі геморрой түйіндерінің қысылуы әдетте диетаны бұзу(арақ ішу және ащы тағамдар мен қоспаларды қолдану), ауыр жұмыс істеу және іштің қатуы салдарынан болады. Ішкі түйіндер сыртқа шығып, артқы тесікте қысылып қалады да, тромбоз және өліктену дамиды. —Жіті геморрой кезінде аспаптық зерттеу құралдарын қолданбауға тырысу керк. Себебі ауырсыну сезімінің айқындығымен қатар қарқынды қан кету мүмкіндігі жоғары. —Науқасқа диагноз қою айтарлықтай қиындық туғызбайды. Дегенмен аурудың сипатын(біріншілік,екіншілік), тік ішектің зақымдалу дәрежесін, ауырлығын, түрін және сатысын көрсету керек. —ЕМДЕУ —1. Консервативті ем (асқыну кезінде жүргізілу керек) -Арнайы диета(арақ-шарапқа тыйым салу, ащы, қуырылған және майлы тағамдарды шектеу), -Жергілікті ыстық (жылы суда ерітілген антисептиктермен ванна жасау) -Гемостатикалық қабынуға қарсы және анальгезиялық әсері бар майлар мен суппозитарлар(анастезол, бетиол, проктозон,неоанузол,релиф,негипан) -жалпы антибактериалдық, анестезиялық және седативті дәрілер қолдану жатады. Наркотикалық заттарды қолдануға болмайды. —2.Оперативті ем —-Аурудың клиникасы айқын болған жағдайларда, яғни түйіндер жиі қабынғанда, қарқынды және қатты қанағанда, түйіндер түскенде және қысылғанда қолдануы тиіс. Операрацияның мағынасы тік ішектің қуысты денелерін алып тастауда болып табылады. Ең тиімді операциялар қатарына Паркс Миллиган-Морган және оның модификациялары жатады -Миллиган бойынша-Морган бойынша геиоррой түйінінен төмендеу тік ішектің шырышты қабаты тілінеді. Түйіннің қан тамырлардан тұратын аяқшасына лигатура салынып түйін кесіп алынады. Пайда болған жараға ұзыннан біріншілік тігіс салынады.Осылайша 3,7 және 11 сағаттарда орналасқан тік ішектің қуысты денелері алма кезек алынып тасталады. Геморрой түйіндерін И.А. Ташев тәсілімен емдеу патогендік тұрғыдан дұрыс операция деуге болады. Геморрой түйінінің аяқшасын айналдыра шырышты және шырыш асты қабаттары тілініп, 1см көлемінде айналдыра демукозация жасалады. Түйін аяқшасына лигатура салынып, кесіп алынған соң пайда болған жара көлденең бағытта тігіледі.Бұл тәсіл әдетте қолданылатын операцияларға тән асқынулардан қалыс болуымен қатар бір мезетте артқы тесікті айнала орналасқан барлық геморрой түйіндерін алып тастауға мүмкіндік береді. Сондай-ақ науқастың қосалқы ауруларының ауырлығына байланысты операциялық қауіптілік дәрежесі жоғары болған жағдайларда түйіндерді латекс немесе резина сақиналарымен қысады. Хирургиялық еммен салыстырғанда бұл 3 тәсіл де радикалдық емес, және көп науқастарда жиі рецидив береді.Портальды гипертензияның ауыр түрімен немесе гипертониялық аурудың 3 сатысымен ауыратын науқастарға операция жасауға болмайды.

Ақпарат көзі: http://kazmedic.kz/archives/436 Материал көшіргенде, KazMedic.kz сайтына сілтеме міндетті

Жара — механикалық сыртқы әсерден терінің не ішкі органдардың кілегей қабығы бүтіндігінің бұзылуы. Жара кесілген, тілінген, тесілген, мылжаланған, т.б. болып ажыратылады. Пышақ кескен, балта шапқан Жараны кесілген Жара (оның шеті тегіс);ине, біз, пышақ кірген Жараны тесілген Жара, сынғанда не бірнәрсе қатты қысып қалғанда болатын Жараны мылжаланған Жара (айналасы қанталап, жырымдалып тұрады), хирургиялық операциядан кейінгі Жараны кездейсоқ Жара деп атайды. Ит қапқанда пайда болатын Жараның шеті жырым-жырым болады. Жара асқынып, неғұрлым тереңдеген сайын бұлшық ет, сүйек, жүйке, сіңір, буын, кейде ірі қан тамыры жүйесінің де жаралануы мүмкін. Жараның ауыр не жеңілдігі оның денедегі орнына, мөлшеріне, адамның жоғалтқан қан мөлшеріне байланысты. Әсіресе, адамның басына, кеудесіне және ішкі органдарына түскен Жара қауіпті. Жараның қай түрі болса да, оны ең алдымен тазартып, қанын тоқтатып, антибиотиктер қолданып, қажет жағдайда тігіп, оған микроб түспеу үшін дереу таңу керек. Микроб түспеген Жара асқынып кетпей, тез жазылады. Инфекция түсіп, іріңдеп, ісінген Жара дене қызуын көтеріп, қабыну, сепсис, күбіртке, гангрена, т.б. аса қауіпті ауруға ұласуы мүмкін. Егер адамды ит қапса, тез арада емханаға апарып, сіреспе ауруына қарсы ектіріп, Жарасын таңу керек. Жараның тез бітуі адамның жалпы денсаулығына байланысты. Ұзақ ауырып, жүдеген, қаны аз адамның Жарасы көпке дейін жазылмайды.

Жарақат[өңдеу]


Жарақат — сыртқы жағдайдың әсерінен орган мен тін қызметінің бұзылуы. Жарақат әр түрлі жағдайдың (химия, физика, механикалық, т.б.) әсерінен пайда болады. Осыған байланысты Жарақат бірнеше түрге бөлінеді:
1) механикалық Жарақат — сыртқы күштің әсерінен пайда болады. Бұған, көбінесе, жара, буын шығу, сіңір созылу, қан кету, қан құйылу, т.б. жатады;
2) термикалық Жарақат — жоғары не төмен температура (үсу, күйік), электр тогы, рентген сәулелері әсерінен;
3) химиялық Жарақат — қышқыл, сілті, улы заттардың әсерінен;
4) биологиялық Жарақат — бактериялық уланудың (токсиндердің) әсерінен;
5) психикалық Жарақат — орталық жүйке қызметінің бұзылуынан (кенеттен қатты қорқу, шошу, қайғы, т.б.) болады. Жарақат жедел және созылмалы түрде өтеді. Жедел Жарақаттың (қан құйылу, қан кету, т.б.) әсерінен адам өліп кетуі мүмкін. Ал созылмалы түрінде тіннің қажалуы (сүйел пайда болу) оған не органға үнемі сыртқы күштің әсер етуінен болады. Соның нәтижесінде тін, орган басылып жаншылады. Жарақат алу ірі өндіріс орындарында (зауыт, комбинат, т.б.) жұмыс істейтін жұмысшылардың, спортшылардың, әсіресе, мектеп жасындағы балалардың арасында, сондай-ақ, көлікте, қарулы күштерде жиі кездеседі. Жарақат алған адамға жедел дәрігерлік алғашқы көмек көрсету қажет. Жарақатты емдеу үшін, оның түріне қарай хирургиялық операция, дәрі-дәрмек ішкізу, дәрі жағу, физиотерапия, т.б. жүргізіледі.

Раны классифицируются по различным признакам.
1. По характеру повреждения тканей:
Колотые раны наносятся колющим оружием (штык, игла и др.). Анатомической особенностью их является значительная глубина при небольшом повреждении покровов. При этих ранах всегда имеется опасность повреждения жизненно важных структур, расположенных в глубине тканей, в полостях (сосуды, нервы, полые и паренхиматозные органы). Внешний вид колотых ран и выделения из них Не всегда обеспечивают достаточно данных для постановки диагноза. Так, при колотой ране живота возможно ранение кишки или Печени, но выделения кишечного содержимого или крови из раны обычно обнаружить не удается. При колотой ране, в области с большим массивом мышц, может быть повреждена крупная артерия, но и связи с сокращением мышц и смещением раневого канала наружное кровотечение может отсутствовать. Образуется внутритканевая гематома с последующим развитием ложной аневризмы.

Колотые раны опасны тем, что из-за малого количества симптомов могут быть просмотрены повреждения глубоколежащих тканей и органов, поэтому необходимо особо тщательное обследование больного. Опасны колотые раны также тем, что с ранящим оружием в глубину тканей вносятся микроорганизмы, а раневое отделяемое, не находя выхода наружу, служит для них хорошей питательной средой, что создает особо благоприятные условия для развития гнойных осложнений.

Резаные раны наносят острым предметом. Они характеризуются небольшим количеством разрушенных клеток; окружающие Пиши не повреждаются. Зияние раны позволяет произвести осмотр поврежденных тканей и создает хорошие условия для оттока отделяемого. При резаной ране имеются наиболее благоприятные условия для заживления, поэтому, обрабатывая любые свежие раны, их стремятся превратить в резаные раны.

Рубленые раны наносят тяжелым острым предметом (шашка, топор и др.). Для таких ран характерны глубокое повреждение тканей, широкое зияние, ушиб и сотрясение окружающих тканей, снижающее их сопротивляемость и регенеративные способности.

Ушибленные и рваные раны являются следствием воздействия тупого предмета. Они характеризуются большим количеством размятых, ушибленных, пропитанных кровью тканей с нарушением их жизнеспособности. Ушибленные кровеносные сосуды нередко ромбируются. В ушибленных ранах создаются благоприятные условия для развития инфекции.

Укушенные раны характеризуются не столько обширными и глубокими повреждениями, сколько тяжелой инфицированностью вирулентной флорой рта человека или животного. Течение этих ран чаще, чем других, осложняется развитием острой инфекции. Укушенные раны могут быть заражены вирусом бешенства.

Отравленные раны - это такие раны, в которые попадает яд (при укусе змеи, скорпиона, проникновении отравляющих веществ) и др.

Огнестрельные раны отличаются от всех остальных характером ранящего оружия (пуля, осколок); сложностью анатомической характеристики; особенностью повреждения тканей с зонами полного разрушения, некроза и молекулярного сотрясения; высокой степенью инфицированное™; разнообразием характеристики (сквозные, слепые, касательные и др.).

2. По причине повреждения раны делят на операционные (преднамеренные) и случайные.

3. По инфицированности выделяют раны асептические, свежеинфицированные и гнойные.

4. По отношению к полостям тела (полости черепа, груди, живота, суставов и др.) различают проникающие и непроникающие раны. Проникающие раны представляют большую опасность в связи с возможностью повреждения или вовлечения в воспалительный процесс оболочек, полостей и расположенных в них органов.

5. Выделяют простые и осложненные раны, при которых имеется какое-либо дополнительное повреждение тканей (отравление, ожог) или сочетание ранений мягких тканей с повреждением кости, полых органов и др.

Рана.

Рана – это механическое повреждение с нарушением целостности кожных покровов или слизистых оболочек: механическая травма глаза, например.

Раны бывают поверхностными (затрагивают только кожу или слизистую) и глубокими (распространяются на подлежащие ткани). Если ход раны идет в полость тела — грудную, брюшную, сустава, головы, такая рана считается проникающей.

Классификация ран по характеру:

1. Резаные раны. Возникают от действия острых предметов, это может быть нож, кусок стекла, бритва, хирургический скальпель. Отличительные признаки резаных ран – ровные края, неповрежденная окружающая кожа. Резаные раны могут выглядеть по-разному – иметь зияющие края, быть лоскутными или иметь дефект кожи. Они чаще всего сильно кровоточат, потому что сосуды повреждаются острым предметом на весь диаметр. Если резаную рану ушить, аккуратно сопоставив края, рубец со временем будет практически не заметен.

2. Рубленые раны. Такие повреждения могут быть нанесены топором, саблей или иным рубящим холодным оружием. Признаки: неровные края, ушиб окружающих тканей, большая глубина часто с повреждением кости. Кровоточат такие раны сильно, но в сосудах быстро образуются тромбы за счет раздавливания тканей. При дугообразной форме раны может образовываться лоскут, отделенный от подлежащих тканей.

3. Колотые раны. Причиняются колющими предметами (кол, гвоздь, шило). Они имеют незначительное наружное отверстие, но глубокий узкий ход, могут проникать в полость тела. Поэтому, посмотрев на рану, сложно судить о ее глубине и направлении. Из колотых ран кровопотеря небольшая, кровь обычно остается в раневом канале. Высок риск нагноения за счет узости, глубины и извилистости хода.

4. Ушибленные и размозженные раны. Причина их – воздействие тупого предмета, падение. Часто такие травмы бывают при дорожно-транспортных происшествиях. Края ран неровные, размозженные, сероватого или синюшного цвета. Боль обычно невыраженная из-за ушиба или размозжения нервных волокон по краям раны. Кровотечение небольшое по причине заполнения сосудов тромбами. Заживают ушибленные и размозженные раны долго, могут нагнаиваться.

5. Рваные раны. Бывают при попадании частей тела в различные вращающиеся механизмы, под колеса транспорта. Они имеют неровные края. Нередко участок кожных покровов полностью отделяется, такая рана называется скальпированной. Оторванный кожный лоскут необходимо вместе с пострадавшим доставить в больницу, он потребуется для пластики.

6. Укушенные раны. Возникают вследствие укуса домашних или диких животных, иногда человека. Больше подвержены укусам кисти, стопы, голени. Такие раны имеют неровные края, следы зубов, могут быть глубокими, если животное крупное. При укусах очень важно вовремя провести экстренную профилактику бешенства и столбняка, даже если рана незначительна. Укушенные раны обычно не ушиваются, потому как, они изначально загрязнены слюной животного и могут легко нагноиться.

7. Огнестрельные раны. Наносятся различными снарядами, дробью, пулями, осколками мин. Такие повреждения обычно тяжелые, ведь снаряд не только создает раневой канал, но и повреждает окружающие его ткани. В ране развиваются кровоизлияния, отмирание тканей.

Date: 2016-05-14; view: 943; Нарушение авторских прав; Помощь в написании работы --> СЮДА...



mydocx.ru - 2015-2024 year. (0.005 sec.) Все материалы представленные на сайте исключительно с целью ознакомления читателями и не преследуют коммерческих целей или нарушение авторских прав - Пожаловаться на публикацию