В. Сердечная недостаточность

Сердечная недостаточность - это состояние, при котором нарушена способность сердца обеспечивать кровоснабжение органов и тканей в соответствии с их потребностями, что, чаще всего, является следствием ИБС. В результате поражения сердечная мышца, ослабевает и не может удовлетворительно выполнять свою насосную функцию, в результате чего снижается кровоснабжение организма.

Сердечную недостаточность часто характеризуют в зависимости от выраженности клинических симптомов. В последние годы получила международное признание классификация, оценивающая тяжесть сердечной недостаточности, разработанная Нью-Йоркской ассоциацией сердца. Легкую, умеренную, тяжелую сердечную недостаточность различают в зависимости от выраженности симптомов, в первую очередь одышки:

o I функциональный класс: только достаточно сильные нагрузки провоцируют возникновение слабости, сердцебиения, одышки;

o II функциональный класс: умеренное ограничение физических нагрузок; выполнение обычных физических нагрузок вызывает слабость, сердцебиение, одышку, приступы стенокардии;

o III функциональный класс: выраженное ограничение физических нагрузок; комфортно только в состоянии покоя; при минимальной физической нагрузке – слабость, одышка, сердцебиение, боли за грудиной;

o IV функциональный класс: неспособность выполнять какие-либо нагрузки без появления дискомфорта; симптомы сердечной недостаточности появляются в покое.

Немедикаментозная терапия направлена на уменьшение выраженности симптомов и тем самым на повышение качества жизни больных с умеренной или тяжелой сердечной недостаточностью. К основным мероприятиям относится нормализация массы тела, лечение гипертонической болезни, сахарного диабета, прекращение приема алкоголя, ограничение потребления поваренной соли и жидкости, борьба с гиперлипидемией.
Научные исследования последних десятилетий показали, что умеренные физические тренировки у больных с хронической сердечной недостаточностью снижают выраженность симптомов сердечной недостаточности, но физическая нагрузка должна быть обязательно дозированной и проводиться под контролем и наблюдением врача.
Но, несмотря на прогресс медикаментозной терапии сердечной недостаточности, в настоящее время проблема лечения этого тяжелого состояния, к сожалению, далека от разрешения. За последние 15 лет произошли значительные изменения в оценке эффективности лекарств применяемых при сердечной недостаточности. Если раньше ведущими препаратами были сердечные гликозиды и мочегонные препараты, то в настоящее время наиболее перспективными являются ингибиторы АПФ, которые улучшают симптоматику, увеличивают физическую работоспособность и повышают выживаемость больных с сердечной недостаточностью, поэтому назначение их считается обязательным во всех случаях сердечной недостаточности, независимо от возраста больного.
И последнее: в настоящее время считается, что важнейшим фактором, определяющим выживаемость больных хронической сердечной недостаточностью, помимо адекватного медицинского лечения, является тактика ведения больного, предусматривающая регулярную и постоянную (без перерывов) длительную терапию под строгим врачебным контролем.

4 - тапсырма. Ақпаратпен танысыңыз. Мәтін бойынша диалог құрыңыз.

Стенокардия (кеуделік бақа; ап%іпа ресіот) — жүректің ишемиялык ауруының (ЖИА) негізгі көріністерінің бірі. Стенокардия бірнеше клиникалык түрде көрінуі мүмкін:

• тұрақты күштемелік стенокардия;

• тұрақсыз стенокардия;

• вариантты стенокардия (Принцметал стенокардиясы);

• ауырсынусыз миокард ишемиясы.

Күштемелік стенокардиянын негізгі және әдетте байқалатын көрінісі — физикалық күштеме, эмоционалды күйзеліс кезінде, суыққа шыққанда, желге карсы жүргенде, көп тамақ кабылдағаннан кейін тыныштық қалыпта пайда болатын төс артындағы ауырсыну.

Таралуы

Күштемелік стенокардия жылына 0,2 - 0,6% тұрғындарда тіркеледі, 55-64 жастағы ер адамдарда (0,8% жағдайда) басымдылықпен. Ол жылына 1 млн тұрғынға шаққанда 30 000—40 000 ересектерде пайда болады және аурушаңдык жынысқа және жасқа тәуелді. Тұрғындардың жастық топтамасында күштемелік стенокардия 45-54 жастағы ерлерде 2-5% және әйелдерде 0,5-1%, 65-74 жастағы топта — ерлерде 11-20%, ал әйелдерде 10-14% (менопаузадан кейінгі кезеңде эстрогендердің қорғаныш әсерінің төмендеуімен байланысты) байқалады.

Миокард инфарктына дейін күштемелік стенокардия 20% науқастарда, миокард инфарктынан кейін 50% науқастарда анықталады.

Этиологиясы

Көбінесе стенокардия тәждік (коронарлы) артериялардың атеросклерозынан туындайды, осыған байланысты ағылшын тіліндегі әдебиеттерде аурудың баламалы аты пайда болды — «жүректің коронарлы ауруы». Миокардтың оттегіге кажеттілігі мен тәждік артериялар саңылауының атеросклероздық тарылуы салдарынан оның тәж артерияларымен жеткізілуі арасындағы сәйкессіздіктің (дисбаланс) нәтижесінде, төс артындағы ауырсынумен клиникалық көрініс беретін миокард ишемиясы дамиды.

Атеросклероздың тарылу дәрежесі, оның ауырлығы және стенокардияның клиникалық белгілерінің айкындығы арасындағы байланыс айтарлықтай болмағандығымен, миокардтың оттегіге қажеттілігі мен онын жеткізілуі арасында сәйкессіздіктің туындауы және аурудың клиникалық белгілері пайда болғанға дейін тәждік артерияларының тарылуы 50—75% төмен болмауы керек деп есептеледі.

Патогенезі

Физикалық күштеме кезінде миокардтың оттегіге қажеттілігінің артуы және оны тәж артерияларының тарылуы себебінен толық қанмен қамтамасыз ете алмауының нәтижесінде миокард ишемиясы пайда болады. Бұл кезде ең бірінші эдокардтың астында орналасқан миокард қабаты зақымдалады.Ишемия нәтижесінде жүрек бұлшықетінің сәйкес бөлмінің жиырылғыштық қызметі бұзылады.

Date: 2016-11-17; view: 290; Нарушение авторских прав