Зләре турында сөйлиләр

Арыш. Кар астында кыш үткәрәм,

Яшел тунымны киеп,

Көздән чәчеп калдырганга

Өлгерәм мин иң элек.

Башта буынга сикерәм,

Аннан серкә очырам.

Мин буламдыр арыш,

Буем була ун карыш.

(арыш салынган капчыкны кәрзингә сала)

Бодай. Буем озынлыгы белән

Аз калышам арыштан.

Мин аңардан күп уздырам

Уңыш өчен ярышта.

Эшкәртсәләр бөртегем

Бөтен шартын китереп,

Бодайдан күмәч пешә,

Күбек кебек күпереп.

(бодай салынган капчыкны кәрзингә сала)

Солы. Мин бигрәк сусыл солы,

Бөртекләрем сулы-сулы.

Балаларны тиз үстерәм,

Атларга көч-куәт бирәм.

Солыны күбрәк чәчегез,

Файдасы күп, белегез.

(солы салынган капчыкны кәрзингә сала)

Тары. Солыныкы шикелле үк

Чукларым бар.

Меңәрләгән бөртегем бар.

Мин бит тары булам,

Сөттә җидегә ярылам.

Алтын сары бөртекләрдән

Бик тәмле ботка булам.

(тары салынган капчыкны кәрзингә сала)

Карабодай. Бал кортлары үбә,

Карабодай керфекләрем.

Тары кебек бик вак түгел

Минем бөртекләрем.

Соң чәчеләм, иртә кайтам

Басу, кырдан.

Табыннарда мин бик затлы

Ризык булам.

(карабодай салынган капчыкны кәрзингә сала)

Борчак. Сабакларым җиргә ятып

Үсә минем.

Чәчәкләрем ал-шәмәхә

Төстә минем.

Балаларга ошый минем

Яшел чагым.

Карабодай белән һич юк

Охшаш ягым.

(кәрзингә борчаклар сала)

Кукуруз. Озын-озын егетләр без,

Кукуруз исемле без.

Кәүсәләребез биекләр,

Башыбызда бүрекләр,

Чәчләребез сары хәтфә,

Орлыгыбыз алтын гәрәбә.

(кәрзингә кукуруз чәкәне сала)

Көнбагыш. Сары эшләпә киябез,

Җем-җем итә күзебез.

Гел кояшка караганга

Кояш төсле үзебез.

Көн багабыз, төн йоклыйбыз,

Без булабыз – көнбагыш.

(кәрзингә көнбагыш сала)

Суган. Тышым сары, эчем ак,

Исемем дә бит суган.

Ай-һай, бигрәк яратам,

Ерактан торып елатам.

(кәрзингә суган сала)

Кишер. Таң нурларын, кичке шәфәкъ төсен

Җәй буена үзем җыйдым да,

Алтын азык булып, татлы булып,

Үстем менә җир куенында.

(кәрзингә кишер сала)

Шалкан. Түгәрәк мин, ай түгел,

Сары, тик кояш түгел.

Тәмле, тик алма түгел.

Койрыклы, тычкан түгел.

(кәрзингә шалкан сала)

Чөгендер. Берсеннән аның заводлар

Тәмле шикәр алалар.

Исенчесен вак-вак итеп

Турап ашка салалар.

Без икебез бертуган –

Беребез кызыл, беребез ак,

Чөгендер без, күреп бак.

(кәрзингә чөгендер сала)

Кабак. Үзем бер бөртек,

Эчемдә мең бөртек.

Башым җирдә,

Койрыгым комда.

(кәрзингә кабак сала)

Кәбестә. Кәбестәләр үсеп утырды,

Тәгәрәп китәрдәй булып,

Витамин күп кәбестәдә,

Уңды быел күп булып.

(кәрзингә кәбестә сала)

Бәрәңге. Яшелчәнең иң туклыклысы мин,

Аларның аксакалы.

Эшем күп, ашым тәмле,

Иренмичә генә эшлә, яме!

(кәрзингә бәрәңге сала)

Куян. Ай, яратам да инде мин кәбестә белән кишер ашарга.

Алып баручы. Без, Куянкай, сиңа кәбестә белән кишерне бүләк итәрбез. Ләкин син башта аларны эзләп табарга тиеш. Әгәр балалар каты итеп кул чапса, димәк, син кирәкле урынга якынайгансың, ә инде балалар кулларын әкрен генә чапса, димәк, син яшелчәләр яшерелгән җирдән ерак киткәнсең. Аңладыңмы, Куянкай?

Куян. Әйе! Әйдәгез, уйныйбыз!