Патогенезі

Ағзаға енген боррелилер мононуклеарлы фагоциттер жүйесінде интенсивті көбейеді, бірнеше сағаттан соң қанға түсіп, боррелиемия тудырады. Бір бөлігі қанда эндотоксин бөлу арқылы өледі де, тамырлардың өткізгіштік қасиетін бұзады. Көкбауыр мен бауырда геморрагиялық инфарктар және некроздар көрінеді. Орталық және вегетативті жүйке жүйесінің токсикалық зақымдалуы неврологиялық және менингиальды симптомдармен көрінеді. Ұстамалар кезіндегі тахикардия симпатикалық жүйке жүйесінің қозуымен шақырылады. Бірінші ұстама кезінде қанда антидене-аглютининдер, тромбоцитобариндер анықталады. Антиденелердің әсерімен боррелилерден агрегаттар түзіледі, тромбоциттермен жүктелген, олар ішкі мүшелердің капиллярларында тоқталып, фагоцитоз ұшырайды. Осымен ұстаманың аяқталуымен кризис шақырылады. Боррелилердің қалған бөлігі ОНЖ-да және күйік миында сақталғандар апирексия кезеңінде көбейіп, жаңа антигенді қасиетімен қайталама ұстама береді. Жаңа тұқым қанға түсе отырып келесі ұстама шақырады. Жаңа ұстама сайын боррелийдің бірнеше тұқымына арналған арнайы антиденелер бөлінеді, иммунитеттің жоғарлауы байқалады. Қоздырғышта алғашқы тұқымдарына қайта оралғанда ғана сауығу гуморальді-клеткалы қорғаныс әсерінен болады. Ұстаманың кезеңділігін және апирексияны қайталама сүзекте боррелилердің дамуындағы циклдікпен байланыстырады. Патологиялық өзгерістер көкбауырда, бауырда, сүйек миында айқын көрінеді. Көкбауыр 5-6 есе үлкейеді, 1500г салмағы болады. Капсуласы тығыздалған, онда жарылған жерлері және фиброзды жабындылар байқалады. Көкбауырдың пульпасы қанға толған, онда көптеген милиарлы некроздар, кейде инфаркт байқалады. Некроздар аймағында кейде боррелий байқалады. Бауыр үлкейген, оның паренхимасында некротикалық ошақтар көрінеді. Ұсақ некроздар ошағы сүйек миында да байқалады. Бүйректе паренхиматозды нефрит көрінісі болады, иірілген түтікшелердің эпителиальді жасушаларының зақымдалуымен өтеді. Жүрек бұлшық етінде дистрофиялық өзгерістер табылады. Миокардтың паренхимасында, жүйке түйіндерінде және эндокардта ұсақ зақымдалған ошақтар, некрозға дейін. Бас миында қан құйылу байқалады, периваскулярлы инфильтраттар, жүйке жасушаларының ісінуі, протоплазманың вакуолизациясы байқалады. Ең көп өзгерістер мидың бағанында және ми қыртысында болады. Клиникалық көрінісі: инкубациялық кезеңі 3 күннен 14 күнге дейін (орташа 7-8 күн). Клиникалық көрінісіне қызба ұстамасымен апирексия кезеңінің кезектесіп отыруы тән. Әдетте ауру жедел басталады, қысқа уақыт қалтырау 39-40С-қа дене қызуының көтерілуі қатты бас ауру және бұлшық еттердің ауруымен, ұйқысыздыққа әкеледі. Бұлшық еттердің ауруы, әсіресе балтыр аймағында айқын байқалады. Сондай-ақ, ауырсыну нервтер жолымен және буын аумағында болады. Тәбеті төмендейді. Лоқсу, құсу, іш өту болады. Тілі құрғақ, ақ немесе сарғыш жабындымен жабылған. Сол жақ қабырға астындағы тұйық ауырсыну, көкбауырдың үлкеюімен қатар бауыр да үлкейеді. Сарғаю дамиды. Бірінші ұстама, әдетте 5-8 күнге созылады. Кейін 7-14 күн қызбасыз кезең дамиды, содан кейін ұстамалар қызбасыз интервалмен алмасып отырады. Қызбалы ұстамалардың саны бесеуден аспайды. Әр келесі ұстама алдыңғысынан қысқа, ал апирексия кезеңі керісінше ұзақ. Ұстамаларды аяғына 4-6 сағатта дене температурасының критикалық төмендеуі көп мөлшерде тершеңдікпен өтеді. Қызбасыз кезеңде ауырсынулар бәсеңдейді, жалпы әлсіздік сақталады. Бірінші қызбалы ұстама кезінде температуралық қисық әрқашан тұрақты түрде, қайталама ұстамаларда ол тұрақты, ремиттеуші, дұрыс емес болуы мүмкін. Ұстама кезінде гиперемия бетте, коньюктивада байқалады, склера тамырларының иньекциясы ьолады. Қайталама сүзекке бөртпе тән емес, кейде розеола, петехиялар, үлкен дақты элементтер көрінеді. Ұстамалар соңына сарғаю склера мен терінің сарғаюы айқындалады. Салыстырмалы тахикардия, жүрек тондарының тұйықтығы, артериальді қысымның төмендеуі анықталады. Пульстің жилігі 140-150 рет минутына. Тыныс алу жүйесі патологиялық процеске екіншілік инфекциялы асқынуда жиі ұшырайды. Бронхиттер, пневмониялар, құрғақ плевриттер байқалады. Жүйке жүйесінің бұзылуы боррелилердің жүйке тініне торпизімдігімен байланысты және борремелердің өздерімен қос олардың өмірлік өнімдерімен де шақырылады. Ұстаманың өршіген кезінде бастың тұрақты ауыруы, бас айналу, миалгия, невралгия, сирек артралгия байқалады. Аурудың барлық кезеңінде анық ес сақталады. ЭҚС-тің менингеальді формасын сипаттаған және оның комплексті симптомдары (бас ауру, желке бұлшық еттерінің регидтілігі, Керниг, Брудзинский симптомдары, сіңір рефлекстерінің жоғарлауы) көрінеді. Цереброспинальді сұйықтық жоғары қысыммен ағады, онда ақуыз бен жасушалардың мөлшері жоғарлайды. Қанда лейкоцитоз, нейтрофилез, нейтрофильдердің солға ығысуы, анэозинофилия. Ұстамалар мен рецидивтердің созылуы нәтижесінде гипохромды анемия дамиды, ұстама кезінде тромбоциттер саны 1,5-109 /л төмендейді және апрексия кезінде жоғарлайды, ЭТЖ жоғарлаған. Зәрде ақуыздық, сілтіленген эритроциттер, лейкоциттер, гиалинді циндирлер жоғарлауы анықталады. Ұстама кезінде олигоурия салыстырмалы тығыздығының жоғарлауымен, ал кризистен соң-полиурия төмен салыстырмалы тығыздығымен болады. Клиникалық көрінісі бойынша өшірілген, жеңіл, орташа ауыр және ауыр, жеңіл түрлері болады.