Гинекологиялық қаралу

Цервицитке тән:

• цервикальді каналдың сыртынан ірің және шырышты іріңнің бөлінуі жатырдың мойнын тексеру барысында визуалданады немесе каналдан клиникалық материалды алғанда көрінеді.
• цервикальді каналді абайлап зондтағандада қанды бөлінулердің пайда болуы

Лабораториялық зерттеу:

• Жатыр мойнының клиникалық материалында вагинит симптомдарысыз лейкоцитоз болуы (10 лейкоциттер және одан да көп). Лейкоцитоз шырышты-іріңмен қосылса хламидиялы және гонококкты цервицитке тән.
• Цервицит кезінде жоғары сезімталдық әдістермен хламидиялы және гонококкты инфекцияларға ЖЖБИ-ға тексерілу қажет. Хламидиялар және гонококктық инфекциялар кезіндегі вагинальды экссудаттардағы лейкоцитоз трихомонадалар және басқа қоздырушылар жоқ кездеде бола береді.
• Цервицитпен ауыратын әйелдерге қынабының микробиоценоздық зерттеу жүргізу қажет.
• Цервицит генитальді ұшықпен тығыз байланған болғанмен, диагностикасында спецификалық әдістерді қолдану(дақылдық және серологиялық) орынсыз.

Сұрақ.

Эпидидимид – аталық бездерінің қосалқыларының қабынуы.

Эпидидимоорхит - аталық бездерінің қосалқыларымен бірдей қабынуы. Эпидидимиттің жедел және созылмалы түрлері бар.

Жедел эпидидимит жедел бастамасы және біржақты зақымдануымен сипатталады: ұма ауырсынуы, аталық бездерінің қосалқыларының ісінуі және шәует шығаратын түтіктегі ауруы. Кейде қосалқылар аймағындағы терінің ісінуімен гиперемия пайда болады.

Этиология

• Эпидидимиттің этиологиясы көбінесе инфекциялы. 35 жастан жас ер адамдарда эпидидимиттің 2/3 жағдайы ЖЖБИ-мен туылады (47% жағдайда –Сhlomydia trаchomatis, 20% жағдайда Neisseria gonorrhoroeае), 75% жағдайда 35 жастан жоғарыларда Enterobacteriaccae және Pseudomonas spp себебті. (Chlamydia trachomatis, Neisseria gonorrhoroeа е - лар сирек жағдайда бөлінеді)
• Балалар және жас ер адамдарда көбінесе аурудың инфекциясыз этиологиясына ие болады (зақымдану, ісік, аталық безінің бұралып қалуы). Аталық безінің бұралып қалуы жылдам хирургиялық емдеуді талап етеді, егер олай істелмеген жағдайда инфаркт қаупі туады
• Эпидидимиттің дамуы көбінесе несеп жолындағы немесе қуық қабыршағында инфекцияның тарауымен туылады.