Adam Asnyk

Прочитати

див.: WIRTUALNA BIBLIOTEKA LITERATURY POLSKIEJ, Gdańsk, <www.monika. uniw.gda.pl

Teksty lektur w Internecie:
Polska Biblioteka Internetowa: http://www.pbi.edu.pl
lektury on-line: http://www.gizycko.um.gov.pl/lo2/biblioteka/on-line.htm
wolne lektury: http://www.wolnelektury.pl/
treść lektur w formie elektronicznej: http://biblioteka.servis.pl/

E. Orzeszkowa powieść „Nad Niemnem”,

B.Prus powieści „Lalka”, „Emancypantki”, „Faraon”,

H.Sienkiewicz Trylogia „Ogniem i mieczem”, „Potop”, „Pan Wołodyjowski”, powieści „Quo vadis”, „Krzyżacy”,

A. Asnyk Poezje (cykl Nad głębiami (XIII, XXIX), Do młodych, Dzisiejszym idealistom, Legenda pierwszej miłości, Miłość jak słońce, Kiedym cię żegnał, Ja ciebie kocham, Sonet, Ty czekaj mnie, Miedzy nami nic nie było, cykl W Tatrach, Na obchód Słowackiego, W dzień złożenia zwłok Mickiewicza na Wawelu, W dwudziestopięcioletnią rocznicę powstania 1863 roku, Pamięci Józefa P.),

M.Konopnicka Poezje (Rota, A jak poszedł, Wolny najmita, Z szopką, Contra spem spero, Dum spiro – spero, Wezwanie), nowele „Nasza szkapa”, „Mendel Gdański”, „Z włamaniem”, „Miłosierdzie gminy”.

3. Вивчити напам’ять: 1) A.Asnyk Daremne żale, Jednego serca!, Karmelkowy wiersz, Ach, jak mi smutno! Sonet 2, Ta łza, Bławatek, Zwiędły listek,

Adam Asnyk

Daremne żale

Daremne żale - próżny trud,
Bezsilne złorzeczenia!
Przeżytych kształtów żaden cud
Nie wróci do istnienia.
Świat wam nie odda, idąc wstecz,
Znikomych mar szeregu
- Nie zdoła ogień ani miecz
Powstrzymać myśli w biegu.
Trzeba z żywymi naprzód iść,
Po życie sięgać nowe...
A nie w uwiędłych laurów liść
Z uporem stroić głowę.
Wy nie cofniecie życia fal!
Nic skargi nie pomogą
- Bezsilne gniewy, próżny żal!
Świat pójdzie swoją drogą.

1 kwietnia 1877

Jednego serca!

Jednego serca! tak mało! tak mało,

Jednego serca trzeba mi na ziemi!

Coby przy mojem miłością zadrżało:

A byłbym cichym pomiędzy cichemi...

Jedynych ust trzeba! skąd bym wieczność całą

Pił napój szczęścia ustami mojemi,

I oczu dwoje, gdzieby, patrzył śmiało,

Widząc się świętym pomiędzy świętemi.

Jednego serca i rąk białych dwoje!

Coby mi oczy zasłoniły moje,

Bym zasnął słodko, marząc o aniele,

Który mnie niesie w objęciach nieba...

Jednego serca! tak mało mi trzeba,

A jednak widzę, że żądam za wiele!