Жамбастың сынуы шокқа қарсы киім кигізіп, тамыр ішіне жансыздандырғыш енгізу жасаймыз

Омыртқаның мойын аймағы сынған уақытта мойындық бандаж бен тамырға жансыздандыру тағайындаймыз.

Омыртқаның бел жіне кеуде аймағы сынғанда науқастфы қатты жерге жатқызып, тамыр ішіне жансыздандырғыш енгізу көрсетілген.

Ол-аяқтың сынығы кезінде жансыздандырып (трамадол, буторфанол немесе тримеперидин және дифенгидрамин), иммобилизация жасаймыз.

Сыртқы қанкетумен болатын жарақаттарда, қанды уақытша тоқтатып, орам салу, шок дамығанда шокқа қарсы терапия мен ішке қан алмастырғыштар мен ертінділер енгізу және жансыздандыру.ТАСЫМАЛДАУ

Көп ретті және бірлескен жарақаты бар науқастарды жан сақтау бөліміне тасымалдайды. Тасымалдау барысында тамыр ішіне қаналмастырғышты құяды, тыныс алу бұзылыстарында маска арқылы жасанды дем береді, тыныс алу қалпына келмесе трахеяны интубация жасайды.

100 Жәндіктердің шағуы. Клиникасы. Диагностикасы. Шұғыл көмек көрсету принциптері.

Жәндіктердің шағуы жағымсыз және асса қауіпті жағдай. Клиникасында көп жағдайда байқалады: шағып алған жердің ісінуі,қызаруы,ауырсыну және қышу сезімі,кейде аллергиялық реакция,жалпы әлсіздік,крапивница. Кейін ысқырықты тыныс,кеудедегі ауырсыну,бас айналу,бас ауыру,ентігу,инфнекция.

Бір жәндік бір рет шаққанда 0,05- 0,3мг. дейін у енеді.

Бал араның, сонаның уында мынадай заттар болады:

Биогенді аминдер: гистамин, допамин, норадреналин, ацетилхолин.

Протеиндер және полипептидтер: меллитин, пептид, сонаның кининдері

Ферменттер: фосфолипаза А, фосфолипаза Б, гиалуронидаза.

У жергілікті қабыну беріп, сонымен бірге нейротоксикалық, гепатотоксикалық әсер етеді. Жергілікті реакция ретінде жанып ауырсынады. Шаққан жерде бозғылт папула түзіледі, оның жан-жағының барлығы гиперемияланып, ісініп тұрады. Көбінесе бетті талаған кезде ісіну айқын болады және лимфаденит дамиды. Жалпы симптомдар: қалтырау, дене температурасының жоғарлауы, ентігу, бас айналу, тахикардия, жүрек айниды, құсады, АҚ төмендеуі, тыныс жеткіліксіздігі.

Ауыр асқынысы болып эритроциттердің гемолизі және гемоглобинурия саналады.

Шұғыл көмек: араның инесін алып тастау; шаққан жерге суық басу;новокаинді блокада жасау; десенсибилизациялық терапия; жасуша мембранасының стабилизаторы; бүйректің қызметін жақсарту; симптоматикалық терапия; форсирленген диурез.

1. Опиаттық кома. Клиникасы. Диагностикасы. Шұғыл көмек көрсету принциптері

Опиойдты абстинентті синдром- нашақорларда опиоидты заттардың дозасын азайтқанда немесе тоқтатқанда, ұзақ қолданғанда, біркелкі емес қолдану кезінде дамитын вегетативті, неврологиялық, психикалық бұзылыстармен көрінетін неврологиялық синдром. Опиоидты заттарды дұрыс қолданбаудың немесе артық қолданудың нәтижесі комаға алып келеді. Клиникасы. Науқастардың жағдайы өте ауыр болады. Опиатты кома екі жағдайда орын алуы мүмкін: терапиялық жағдайда накотикалық дәрілердің дозасының артық болуынан болуы мүмкін және нашақорлардық наркотикалық заттарды қолданудан болуы мүмкін. Сонымен қатар науқастарда екі жүйе: тыныс алу және қан айналым жүйесі бұзылады. Анық интоксикация синдромы көрінеді. Тырыспалық жағдайдар орын алуы мүмкін. Науқаста есінеу, сілекей ағуы, көзінен жас ағуы болуы мүмкін. Қарашығын қараған кезде бірден тарылғанын көреміз, қатты тарылуының нәтижесінде қарашық нүкте тәріздес көрінуге дейін жетеді. Нашақорларда инъекция жасаған аймағының бірнеше жерден тесілгенін, жергілікті көгерулерді, веналарының жіп сияқты жіңішкерігенін, вена бойындағы жұлдыз тәрізді тырытқтарды көруімізге болады. Комаға тән АҚҚ төмендеуі орын алады. Клиникасында ең қауіптісі науқастарды бірден тыныс алу орталығының қайтымсыз тежелуі, құсықтық массамен аспирация орын алуы мүмкін,науқаста өкпе ісінуі және жүрек қызметінің тежелуі болуы мүмкін. Осылардың қосылуынан кардиогенді емес өкпе ісінуі болып, науқасты жоғалтып алуымыз мүмкін. Алкогольмен басқа опиоидты заттарды бірге қолданғаннан дамыған кома ең ауыр комаға әкеледі. Диагностикасы. Науқастар өзінің наркотикалық заттарды қабылдағанын айтпауы мүмкін, оны наркологтың көмегімен анықтайды. Диагноз клиникалық мәліметтеріне сүйене отырып қойылады. Шұғыл көмек көрсету. Госпитальды этапқа дейінгі көмек тыныс алу мен қан айналым жүйесін қалыпқа келтіруге бағытталады. Удың организдегі улылық әсерін төмендету, уды нейтрализация жасау керек. Инфузионды терапия жасаймыз. Науқасқа диуретик береміз. Науқасты стационарға носилкада тасымалдаймыз. Автивировонный угольды беруге болады (опиоитардың ішекке және асқазанға қайта сіңуінің алдын алу үшін. Осы мақсатта асқазандды зондпен жууға көрсеткіш бар.) Ең маңыздысы антидотты терапия, яғни опиоидты уды қайтару үшін. Ол кезде науқасқа налоксонды 0,04 % ерітінді ретінде 0,4- 0,8 мг береміз береміз. Налоксон- опиоидты рецепторларды блокаторы, антогонисты.