Kirjanlaukas

Üks’ hüvä pästandkodi pästi tantoi ühten lujas mel’hetartujan kirjan. Minä tahtoin ostta nece kirj, i sikš töndun lähembaižhe kirjanlaukha. Möi vastsi mindai lujas ustavakahas i ozuti minei äjan uzid kirjoid, no laukas ei olend tarbhašt kirjad. „Mö voim pakitoitta se varaaitospäi!“ – sanui hän. „Pakitoikat! Minä varastaškanden,“ – pakičen. „Minä oigendan teiden pakitoitandan homen. Tahtoit-ik ostta miččid-ni kirjoid völ?“

Minä kacun ümbriže... Pal’čil om hüvid, tarbhaižid kirjoid, no kormanas-se om vaiše märitud summ rahoid.

Nece vajehnik om lujas minei mel’he, virkan jäl’glopul.

Se maksab koumesadad rubläd, no minä polendan arvod... Otkat kahtessadas videskümnes rubläs.

Nece om mel’hetartui taričend... Minä tahtoin völ ostta Paskalin Blezan „Meletused...“

Nece kirj om odav: se maksab kuz’kümne rubläd. Otkat molembad kirjad koumessadas rubläs.

Hüvä om, sanuin i maksoin.

Naku minai om hüvä i odav vajehnik, a edel unt lugeškanden Paskalid!

lähembaine – ближайший

meletuz – мысль

märitud summ – определённая сумма

poleta arvod – сбавить цену

pästandkodi – издательство

pästta – здесь: выпускать, издавать

tantoi – недавно

tarbhaine – нужный, полезный

taričend – предложение

ustavakahas – вежливо

varaait – склад

ümbriže – вокруг (куда)

Küzundad i harjoitused.

1. Käkat tekst venäkel’he, ümbristarinoikat se.

2. Antkat vastused küzundoihe:

Mikš minä tonduin kirjanlaukha? Kut vastsi mindai möi? Oli-k laukas tarbhaine kirj? Miččid kirjoid minä ostin? Voin-ik ostta völ? Äjak maksoi kaikutte kirj? Min tegi möi, miše möda minei molembad kirjad? Maksoin-ik liigad?..

3. Tehkat da kirjutagat pojav tekst: „Minä tulin miččehe-ni laukha“.

Nellänz’toštkümnenz’ urok