Чалавек адказвае Богу. К. дзеліць клас на групы

К. дзеліць клас на групы. Кожная група выбірае сабе кагосьці з тых людзей, якіх напісалі на плакаце, і піша канкрэтныя формы дапамогі для іх, якія вучні могуць рэалізаваць самі ў бліжэйшы час. Свае адказы вучні запісваюць на картках, якія змяшчаюць на плакаце і расказваюць іншым групам аб сваіх спосабах дапамогі.

Назавіце, калі ласка, імёны тых людзей, якія з’яўляюцца яскравымі прыкладамі такой ахвярнай дзейнасці. (Маці Тэрэза з Калькуты.) – гэтыя імёны вучні запісваюць у падручнік.

Каб правільна і гарманічна развівацца кожнаму з нас патрэбны іншы чалавек, патрэбная супольнасць, а супольнасці ў сваю чаргу патрэбныя мы. Аднак для таго, каб грамадства добра функцыянавала і людзі ў ім адчувалі сябе шчаслівымі, патрэбныя ахвярныя любячыя сэрцы. Мы належым да супольнасці Касцёла, які сёння акрамя місіі навучання засноўвае школы, дамы дзіцяці, дамы апекі для хворых людзей. Такая дзейнасць Касцёла — гэта ахвярная служба многіх людзей, якія ў іншым чалавеку бачаць свайго Настаўніка. Ад кожнага
з нас залежыць тое, наколькі будзе развівацца і пашырацца такая дзейнасць.

Разважанне:

— Кім для мяне з’яўляецца іншы чалавек?

— Што я раблю для развіцця той супольнасці, да якой належу?

— Якімі дарамі я дзялюся з іншымі людзьмі?

— Як часта я бяру ўдзел у дабрачыннай працы ў маёй парафіі?

Пастанова.

Хатняе заданне:

Напішы, як ты разумееш словы благаслаўлёнай маці Тэрэзы: «Няважна, колькі працы робіш, важна, колькі любові ты ўкладваеш у гэту працу».

Заключная малітва:

Малітва св. Францішка аб духу любові

Учыні мяне, Пане, прыладаю Твайго спакою,

каб нёс любоў туды, дзе пануе нянавісць,

каб прабачаў там, дзе абражаюць,

каб яднаў там, дзе сварка і звада,

каб праўду казаў там, дзе ёсць фальш,

каб нёс веру туды, дзе ёсць сумненне,

каб абуджаў надзею там, дзе пануе роспач,

каб распаліў святло там, дзе валадарыць цемра,

каб нёс радасць туды, дзе турбуе неспакой.

Учыні, каб не шукаў я суцяшэння, а суцяшаў іншых,

каб не толькі прагнуў разумення, але каб разумеў іншых,

каб не шукаў уласнай любові, а любіў іншых.

Бо той, хто дае, заўсёды атрымлівае,

хто не шукае свайго, той знаходзіць,

хто прабачае, таму будзе прабачана,

бо паміраючы мы нараджаемся для жыцця вечнага.

Тэма № 19, VIII кл.