Шірікті инфекциялар

Шірікті инфекциялардың этиологиясы спора түзбейтін анаэробты микробтар (B. Coli, B. Putrificus, Proteus) және осы микробтардың стафилококк, стрептококтармен бірлескен ассоциациясы. Шірікті инфекцияларда тіндердің жергілікті өзгерістері және ағзаның жалпы реакциясы анаэробты инфекцияға ұқсас келеді, қабынудан некроздану процесі басым болады. Тіндер іріп-шірігенде сасық иісті ірің көп мөлшерде бөлініп, науқасты ауыр интоксикацияға әкеледі. Шірікті инфекция қатты ластанған жыртылған, мыжылған жараларда, ашық сынықтарда, жедел парапроктиттер (122-сурет), аппендикулярлы абсцестер, одонтогенді
флегмоналарда дамиды.

Сурет 122. Іріңді-шірікті парапроктит.

Клиникалық көрінісінде: өліеттенген тіндерге толы жарадан сасық иісті, геморрагиялық кір сұйықтық көп мөлшерде бөлінеді. Жараның шеті қызарып ісінеді. Жиі лимфангиит, лимфаденит дамиды. Науқастың жалпы жағдайында: дене қызуы көтеріліп, қалтырайды, ұйқысы қашады, тәбеті төмендеп ауыр интоксикация, сепсистік жағдай орын алады.

Емі сепсис ауруының еміне сәйкес келеді. Жараны кеңінен тіліп ашып өліеттерден мұқият тазартады, қуыстанып қалған іріңді қалталарды санациялап, ішін сутегінің асқынтотығының 3% ерітіндісімен жуып дренаждайды. Дренаж арқылы жараны антисептиктермен жуып, антибиотиктер енгізеді.

Шірікті инфекциялардың алдын алу мақсатында инфицирленген жараларға дер кезінде мұқият біріншілік хирургиялық тазарту жүргізу, жедел аппендицит, қысылған жарықтар, жедел холециститте т.б. жедел операцияларды жасау.

XII тарау. СОЗЫЛМАЛЫ СПЕЦИФИКАЛЫҚ ХИРУРГИЯЛЫҚ